Uzak bir galaksiden kaçan kaçak bir kara delik görüntülendi.

Yeni bir araştırmaya göre, uzak bir galaksiden uzayan bir ışık çizgisi, hareket halindeki devasa bir kara deliğin ilk kesin işareti olabilir. Ev sahibi galaksisinden kaçan varsayılan kara delik, arkasında yeni doğan yıldızlardan ve şok gazdan oluşan bir iz bırakıyor gibi görünüyor. Eğer doğrulanırsa, galaksiler arası kaçış gökbilimcilerin galaksiler çarpıştığında kara deliklere ne olduğu hakkında daha fazla bilgi edinmelerine yardımcı olabilir.

Yeni çalışmada yer almayan Kopenhag Üniversitesi’nden astronom Charlotte Angus, “Bu çok havalı, şans eseri bir keşif” diyor. “Bunun, galaksisinden fırlatılan süper kütleli bir karadelikten kaynaklanmış olabileceği ihtimali çok heyecan verici. Bu olaylar teori tarafından tahmin edildi, ancak şimdiye kadar onlar için çok az kanıt vardı.

Gökbilimci Pieter van Dokkum ve meslektaşları, Hubble Uzay Teleskobu ile çarpışan cüce gökadaları ararken tuhaf bir şey fark ettiler: uzak bir gökadadan uzağa uzanıyormuş gibi görünen, gittikçe daralan ve parlaklaşan uzun, düz bir çizgi (SN: 5/18) /22).

Yale Üniversitesi’nden van Dokkum, “Her ne ise, onu daha önce görmedik” diyor. Astronomik nesnelerin çoğu spiral veya damla şeklindedir. Gökyüzünde sadece bir çizgi olan çok fazla nesne yok.” Gökbilimciler çizgileri gördüklerinde, bunlar genellikle hareket eden bir şeyden gelirler, örneğin teleskobun görüş alanından geçen bir uydu gibi (SN: 3/3/23).

Bunun ne olduğunu anlamak için van Dokkum ve meslektaşları Hawaii’deki Keck Gözlemevi ile takip gözlemleri yaptılar. Ekip, 9 Şubat’ta arXiv.org’a sunduğu bir makalede, bu gözlemler çizginin, ışığının Dünya’ya ulaşması yaklaşık 8 milyar yıl (evrenin yaşının yarısından fazlası) süren bir galaksiyle ilişkili olduğunu gösterdi. Mesafe ölçümü, ekibin çizginin uzunluğunu hesaplamasını sağladı: kabaca 200.000 ışıkyılı.

Bu kesinlikle bir uyduyu dışladı.

Van Dokkum, “Pek çok açıklamayı değerlendirdik ve en uygun olanı, galaksiden çok hızlı bir şekilde uzaklaşan kara delik gibi devasa bir nesneye tanık olduğumuzdur” diyor.

Kontrolden çıkmış kara delik, bir Hubble görüntüsünde (gösterilen) düz bir çizgi olarak ortaya çıktı. Başlangıç ​​gökadası, çizginin sağ üst tarafındadır. Galaksi o kadar uzakta ki çizgi 200.000 ışıkyılı boyunca uzanıyor.P. van Dokkum ve diğerleri/arXiv.org 2023

Kara delikler kendi başlarına görünmezdir. Ancak van Dokkum, “Bir kara delik bir galaksiden çıkarsa, kendi kendine ayrılmaz” diyor. Kara deliğe kütleçekimsel olarak bağlı olan yıldızların ve gazların bir kısmı onunla birlikte ayrılır. Bu gaz, teleskopların algılayabileceği güçlü radyasyon yayar. Kara deliğin galaksinin dış bölgelerindeki gaz ve tozdan geçtiği yol, bu gazın bir kısmını da yeni yıldızlara sıkıştırabilir ve bu yıldızlar da görülebilir (SN: 7/12/18).

Diğer bir olasılık ise çizginin, galaksinin merkezi süper kütleli karadeliği tarafından fırlatılan bir radyasyon jeti olmasıdır. Ancak bu senaryo muhtemelen galaksiye yakınken dar olan ve uzaklaştıkça genişleyen bir ışına yol açacaktır. Bu seri tam tersini yapar.

Eğer bu bir kara delik ise, yakındaki bir veya iki kara delikle etkileşime girerek galaksinin merkezinden fırlamış olabilir. Hemen hemen her galaksinin merkezinde süper kütleli bir kara delik vardır. Galaksiler birleştiğinde, merkezi kara delikleri de sonunda birleşir (SN: 3/5/21). Koşullar uygunsa, bu birleşme ortaya çıkan kara deliğe bir “tekme” verebilir ve onu yüksek hızda uçurabilir (SN: 4/25/22).

Alternatif olarak, kara delik üç gökada arasındaki bir çarpışmadan çıkmış olabilir. Üçüncü bir galaksi devam eden bir birleşmeye katıldığında, üç süper kütleli kara delik pozisyon için yarışır. Bir kara delik galaktik parçalanmadan fırlayabilirken, diğer ikisi diğer yöne doğru daha yavaş hareket edebilir.

Van Dokkum bu davada böyle olduğunu düşünüyor. Parlak, düz çizgiden ters yönde ilerleyen daha kısa, daha sönük bir çizginin işaretleri var.

Angus, bu sistemin gerçekten fırlatılan süper kütleli bir kara delik olduğunu doğrulamak için belki de James Webb Uzay Teleskobu ile daha fazla gözlem yapılması gerektiğini söylüyor. Kontrolden çıkmış bir süper kütleli kara deliğin nasıl görünmesi gerektiğine dair daha teorik hesaplamalar da yardımcı olacaktır.

Bulgu, Angus’u daha fazla potansiyel kara delik çizgisi için arşivlenmiş verileri aramaya motive ediyor. “Acaba birisinin verilerinde gözden kaçmış olabilecek bu özelliklerden daha fazlası var mı merak ediyorum,” diyor.

Van Dokkum da öyle. “Artık ne arayacağımızı bildiğimize göre, bu çok ince çizgiler, Hubble verilerine geri dönmek mantıklı. Bu amaçla aranmamış 25 yıllık Hubble görüntülerimiz var” diyor. “Bulunacak daha çok şey varsa, sanırım yapabiliriz.”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu